Anasayfa
Dervişin biri bir dağa çekilmiş sadece ibadetle meşgul oluyor,durmadan Allah'ı(c.c)tesbih ediyor,anıyordu.
Yiyeceği dağda yetişen meyvelerdi.
Bir gün kendi kendine düşündü ve söz verdi,ahdetti;yemin etti:
''Ben bundan sonra elimi uzatıp bu meyvelerden koparmayacağım,sadece kendiliğinden düşenlerle besleneceğim.''dedi.
Bunun üzerinden tam beş gün geçti.Dervişin açlığı son raddeye varmıştı.Tam bu sırada bir rüzgar esti armudun dalını eğip önüne kadar getirdi.Dalda nefis armutlar nazlı nazlı sallanıp duruyordu.
Derviş dayanamayarak elini uzatıp birini kopararak yedi.Biraz sonra yirmi otuz kadar hırsız oraya geldi çaldıkları malları bölüşmeye başladı.
Bunlar çaldıkları eşyaları bölüşürken,Sultanın adamları gelip onları yakaladılar.Dervişide onlardan sanarak birlikte götürdüler.Ellerini, ayaklarını kesmeye başladılar.
Dervişin sağ elini kestiler,sol ayağına sıra gelince bir atlı son hızla gelerek yetişti.Celada:
''Sen ne yapıyorsun bre ahmak insan,bu kişi felan zattır.''dedi.
Cellat ne yapacağını şaşırdı.Binbir özür dileyerek yalvarmaya başladı.
Fakat iş işten geçmişti.Hakkında hüküm verildi.
Derviş Cellada:
''Üzülme oğlum neden böyle olduğunu biliyorum,ben yeminimi tutmadım o yüzden bunlar başıma geldi.''dedi.
alıntı
